هر كس بد مـا بـه خـلق گـويـد
ما چهره به غم نمي خراشيم
مـا نيكـي او بـه خـلق گـوييـم
تـا هـر دو دروغ گفتـه بـاشيـم

¤ مثه این زن هایی که سی سال از زندگی مشترکشون گذشته و ۱۲ تا بچه پیله ریختن دور و ورشون و عرضشون از حد یه نیمکت توی پارک هم گذشته و لخ لخ کنون و هن هن کنون راه می رن٬ هر ماشین عروسی که می بینم تو خیابون با دماغ می چسبم تو شیشه ماشین و جیر جیر کنون می گم: "وااااااااااااای! همســـــــــــــری! خوش به حالشون نــــــــــــه؟ چه حس خوبی دارن الان! شب نامزدی خودمونو یادته؟؟ یعنی اینام حساشون مثه حسای اون موقه ماس؟؟!" یا وقتی می شنوم هرکدوم از دوستام وارد یه رابطه عاقبت به خیری شده ن یاد جوونیام می یوفتم با یه آه عمیقی می گم: "آخــــــی! مثه اون وقتای ما!!" آه حسرت به اون آدما نیستا! آهیه که آدم از تکرار لحظات خوشی که گذرونده می کشه. آه لذته! آه لبخند!

¤ جان قهوه ای یه جایی رو به مننشون بدین که مانتوهاش محض رضای خدا یکم قشنگ باشن! نه یقه هاشون مثه لب شتر آویزون باشه، نه مثه پوست مار برق برق بزنن، نه مثه آب دهن مرده رو تن آدم پخش شن، نه زنجیر چرخ ازشون آویزون باشه، یه ذره م آدم روش بشه پرو شون کنه!! قربون دستتون! فکر کنم تنها جایی که نگشته باشم میلاد نور باشه!! جان من یه جایی رو بگین که مانتو داشته باشه نه لباس خواب و لباس شب!!

¤ از اون روزی که کلیپ محکمه رو از مریمی گرفته م هرچندوقت یه بار می شینم دوباره بهش گوش می دم و میرم تو فکر! شاید تو نظر اول فقط یه شعر طنز باشه. اما یه دنیا حرف توشه! بار اولی که شنیدمش همه موهای تنم سیخ شد!! مخصوصا وقتی رسید به بیت آخرش! از دست ندینش!! تا اونجا که می شد به کیفیتش آسیب وارد نشه حجمشو آوردم پایین. شرمنده اگه بازم یکم سنگینه.
        دانلود