دویست و بیست و هفتمین کوزه عسل
پیرو شروع سال تحصیلی جدید و توصیه اکید رسانه ها به استفاده از وسایل نقلیه عمومی و صرفه جویی از سهمیه سفر که قرار بوده از امروز به کارت سوخت ها اضافه بشه٬ چند تا توصیه جهت مردم آزاری٬ مردم دق دهی و مردم کشی و همچنین جهت خوشگذرونی در طول مسیر دارم که البته تو تموم سال قابل اجران! از دوستان عزیز خواهشمند است چنانچه مورد دیگه ای به ذهنشون می رسه به این لیست اضافه کنن تا به فرهنگ غنی شهروندی و شهرنشینی کمک کرده باشن و توی این امر خیر سهیم شده باشن!
۱. یادتون باشه که روزتون رو حتما با یه کاسه سیر ترشی آغاز کنین. اگه صبحا حالتون بد می شه هرگز شب رو فراموش نکنین. بذارین بوش جا بیوفته قشنگ. حتی اگه می شه یکم از آب ترشی سیر رو هم روی لباساتون بریزین. سوار هرکدوم از وسایل نقلیه هم که شدین حتما حتما یه بدبخت مظلومی رو گیر بیارین و بشینی کنارش و تا می تونین حرف بزنین. یادتون باشه از حروف حلقی تا اونجا که می تونین استفاده کنین. خاطره خنده دار هم تعریف کنین و خودتون قاه قاه بخندین که چه بهتر. اگه سیر ترشی با معده هاتون سازگار نیست می تونین از پیاز هم استفاده کنین.
۲. به مواد صبحانه تون تخم مرغ عسلی رو هم اضافه کنین حتما. یادتون باشه به اندازه کافی بخورین و بعدشم دهناتون رو نشورین و اجازه بدین که کاملا دور و ور دهنتون بماسه و بوی زُخم (به قولی زُحم) دور و اطرافیانتون رو خفه کنه. یادتون باشه یه ساندویچ تخم مرغ هم درست کنین و توی کیفتون بذارین تا تو فرصت مناسب درش بیارین که بوش بقیه رو خفه کنه. در ضمن شب قبلش هم حتما از مواد غذایی نفخ آور استفاده کنین!!
۳. توی این طرح باید حموم رو فراموش کنین. دیگه اگه واقعا خودتون داشتین می مردین فقط ماهی یه بار مجاز به شستن موهای سرتون هستین. اونم با آب خالی. یادتون باشه لباساتونم عوض نکنین در طول اون یه ماه. فراموش نکنین که به هر قیمتی شده توی مترو و اتوبوس وایسین تا بتونین به بهونه گرفتن میله بالای سرتون همه رو شکنجه بدین.
۴. جوراب ها نقش خیلی مهمی توی این طرح دارن. شدیدا توصیه می شه فقط یه جوراب داشته باشین و همون یه دونه رو صبح تا شب با یه کتونی بپوشین. ترجیحا شبا موقع خواب هم درش نیارین. به محض ورود به مترو٬ اتوبوس یا تاکسی به هوای گرمای هوا کفشاتون رو در یارین تا پاهاتون یه هوایی بخورن.
۵. یه بسته آدامس رو هیچوقت فراموش نکنین. خوردن معمولی آدامس هدف این برنامه نیست. ما از شما می خوایم که یه بسته آدامس رو با هم بجوین. کاملا به حالتی که یه لنگه کفش رو می جوین. در اینجا باد کردن آدامس نقش اساسی داره.هرچقدر بیشتر سر و صدا کنین بیشتر ملت رو دق می دین.
۶. همیشه مسیر هایی رو انتخاب کنین که صف اتوبوسش از همه طولانی تره. برین ته صف وایسین و به محض اینکه اتوبوس بعد از ۳ ساعت و ۵۰ دقیقه رسید از اون ته بدویین و خودتون رو بندازین جلوی در اتوبوس و هرکی هم هرچقدر جیغ کشید به روی خودتون نیارین و برین بالا. وقتی که همه گلوشون رو پاره کردن خیلی آروم و با لبخند بگین: من که نمی خوام بشینم. شما بفرمایین! (یادتون باشه طبق بند ۳ نباید بشینین) بعد تو دهنه در وایسین جوری که مثلا منتظرین بقیه سوار شن. در این قسمت اندام بزرگ و چاق خیلی خیلی کمک می کنن.
۷. اگر توی بند ۶ موفق نشدین نگران نباشین. راه دیگه ای هست. می تونین بذارین خوب که اتوبوس به مرز خفگی رسید از دور خیز بردارین و خودتون و به زوووووور جا بدین و همه رو با یه فشار له کنین. بعد هم که راننده اومد بلیطها رو جمع کنین به بهونه اینکه نمی دونین تو کدوم جیب کیفتونه یه یه ربعی ملت رو تو اون حالت فشار و خفه خون نگه دارین!
۸. یادتون باشه همیشه جلوی در وایسین. مخصوصا وقتایی که می خواین آخر خط پیاده شین. وقتی هم ه اتوبوس و مترو به ایستگاه می رسن اصلا پیاده نشین که بقیه پیاده شن. همونجا خودتون رو یه ذره کنار بکشین که مردم از حرص بترکن و نتونن پیاده شن و جا بمونن. توی تاکسی هم یادتون باشه همیشه کنار در بشینین و کلی هم نایلون و وسیله بذارین روی پاتون که هربار خواستین پیاده بشین که بغلی تون پیاده شه کلی معطل بشه.
۹. اگه مسیرتون جوری بود که باید ایستگاه اول پیاده می شدین فراموش نکنین که برین ته ته اتوبوس وایسین. اینجوری وقتی به ایستگاه می رسین می تونین از ته اتوبوس جیغ بزنین: نگـــــــــــــــــــــــــه داااااااااااااااااار! بعدم همه رو با آرنج و وشگون بزنین کنار و هول بدین و بعد از نیم ساعت که همه رو از اتوبوس انداختین بیرون خودتون پیاده شین.
۱۰. اگه به هر دلیلی مجبور شدین بشینین یادتون باشه حتما خودتون رو به خواب بزنین و هی بیوفتین رو نفر کناری تون. توی تاکسی به آقایون توصیه اکید می شه که حتما به سمت خانوم کناری متمایل بشن. فراموش نکنین که اگه مترو و اتوبوس خیلی شلوغ بود حتما به آدمایی زل بزنین که کلی کیسه و کیف و کلاسور و وسیله دارن و به هیچ وجه وسایلشون رو ازشون نگیرین. بذارین دق کنن که شما اونجوری دارین بربر نگاهشون می کنین و هیچ کمکی نمی کنین.
۱۱. سوار تاکسی که شدین به اولین چارراه خیلی شلوغ که رسیدین بگین نگه داره و درست جایی که یه ثانیه هم نمی تونه وایسه یه ساعت معطلش کنین و واسه یه مسیر ۲۰۰ تومنی یه ۵۰۰۰ تومنی بدین دست راننده. اگرم اعتراض کرد بگین من که بانک مرکزی نیستم. خوب خورد ندارم!
۱۲. اگه صبح زود روزتون رو شروع می کنین و می بینین که توی اتوبوس و تاکسی و مترو مردم دارن چرت می زنن حتما گوشی موبایلتون رو در بیارین و یه آهنگ جواد و تند رو با صدای بلند بذارین و جوری وانمود کنین که دارین واقعا لذت می برین. می تونین از شیوه فریاد زدن پای گوشی هم استفاده کنین. اینو برای کسایی می گم که گوشی هاشون تکنولوژی نداره. به یکی از همکاراتون که چند ساله با هم مشکل دارین زنگ بزنین و داد و هوار راه بندازین. می تونین البته از دوستاتونم استفاده کنین و غش غش بخندین. اینجوری نمی ذارین مردم اون چند دقیقه رو هم چرت بزنن.
۱۳. اگه بتونین یه بچه کوچیک رو با خودتون ببرین که چه بهتر. حتما بچه پرحرف و نق نقو و دماغویی باشه. براش هم حتما یه بستنی دستگاهی بخرین که بماله به ملت. اگرم بچه گیرتون نیومد به یکی از کسایی که بچه بغلشونه نزدیک شین و به بچه ش یه کاکائو بدین که خوب بماله تو سر و کله خودش و مامانش و دور و بری هاش.
۱۴. یادتون باشه حتما به آدما زل بزنین و به حرفاشون گوش کنین. حتی یه کلمه رو هم از دست ندین. اگرم تونستین خودتون رو بندازین وسط بحثشون.
۱۵. حتما با جعبه های بزرگ یا ساک های خرس یا اشیای جا گیر سوار وسایل نقلیه عمومی شین. باید بتونین حداقل جای ۳ نفر رو هم زمان بگیرین. به محض اینکه سوار مترو شدین هم بشینین کف زمین و اصلا هم به بقیه کاری نداشته باشین که دارن گلوشون رو پاره می کنن که جا نیست.
دوستان عزیز. این یه طرح گسترده ست. بیاین همگی دست به دست هم دهیم به مهر٬ میهن خویش را کنیم آباد!!!!
پ.ن: دانلود تیتراژ های سریال های ماه رمضون.