صد و بیست و پنجمین کوزه عسل
من از هراس طوفان
زل می زنم به میز
به زیر سیگاری
به خودکار
تا باد مرا نبرد به آسمان.
لبخند که می زنی
من - عین هالوها - زل می زنم به دست هات
به ساعت مچی طلایی ات
به آستین پیراهنت
تا فرو نروم در زمین.
دیشب مادرم گفت تو از دیروز فرو رفته ای
در کلمه ای انگار
در شین
در قاف
در نقطه ها."
حکایت عشقی بی قاف٬بی شین٬بی نقطه
مصطفی مستور
تابستون که توی اون فروشگاه لباس کار می کردم یه همکاری داشتم که خداییش بچه بدی نبود. کم کمش این بود که خیلی با هم می خندیدم. (خوب البته کی هست که من باهاش نخندم؟
) وقتی آخر تابستون شد و به خاطر یه سری مشکلات خیلی محترمانه ماهارو انداختن بیرون(!)
٬ کتاب نــــــــــــــــــــــــازنین و عزیز دردونه "حمید مصدق" من موند دست این خانوم!! حالا هی از من تماس که فلانی٬ حالت چطوره؟؟؟؟
هی بی خیالی از اون طرف که من خوبم عزیزم!! کاش یکی می تونست حالی این آدم بکنه که حالت چطورهدر اینجا معنی کتابم و وردار بیار می ده!!
این مقدمه رو داشته باش تا بقیه ش و بگم!
وااااااااااااااااااااااااااااااااای که امروز چه روز خوبی بود!! باورم نمی شه بالاخره بعد اینهمه قرار گذاشتن و کنسل کردن و دوباره قرار گذاشتن٬ من تونستم برم خونه خرس کوچیکه عید دیدنی!
در و که روم باز کرد دیدم اوا! تصویر یه وریه! یعنی کجه!!
خانوم پشتش گرفته بود همینجوری چارچنگولی مونده بود!
کلی عیدی و سوغاتی گرفتم!
همونطور که در عکس می بینید:
اون کتاب سمت راستی همون کتابیه که خانوم همکار بالا کشید و یه قلپ آب هم روش!
به معنای کلمه غافلگیر شدم!
اون کارت سمت چپ که عکس گل بنفش داره هم خرس کوچیکه داده که خیلی نازه.
اون کاکائو هارم که ... نگاه نکن تموم می شه!!
و اما خوشگل ترین قسمتش... اون ساعت گوگولیه که لبه اون لیوانه آویزونه!
حتی یه لحظه هم امروز از دستم در نیومد. هربار که گفت تیک٬ من تو دلم گفتم قربونت! هربار که گفت تاک من تو دلم گفتم برم!! اون یکی کارته که عکس یه آقا پیشی با شخصیت و یه خانوم پیشی باشخصیت تره٬ عسل خرس کوچیکه بهم داده. (گفته بودم که عسلش یعنی نامزدش!) اون لیوان قلمبه + یه شیشه مربا هم سوغاتی من از شمال بوده که بازم آقای عسل (!) زحمت کشیدن.
خلاصه که امروز کادو بارون شدیم. مرسی خرس کوچیکه...مرسی آقای عسل.
خرسا شاید گاهی پنجول بزنن! اما معمولا دلای مهربونی دارن :)